DWORZEC - ZABYTEK
Dworzec Główny nie jest jedynym i pierwszym w historii Wrocławia dworcem kolejowym. Istniały przedtem inne, ale były mniejsze i ulokowane bliżej centrum miasta, m.in. Dworzec Górnośląski. Kiedy nie był już w stanie obsłużyć wzrastającej liczby podróżnych w latach1855-1857 przystąpiono do budowy obiektu w obecnym miejscu.
Projektantem był Wilhelm Grapow, architekt królewski Kolei Górnośląskich. Obiekt zbudowano w stylu neogotyckim.
Przy budowie pracowało około 250 murarzy. Jak wylicza Grapow, przy budowie dworca zużyto "1300 prętów sześciennych granitu, 6 774 000 cegieł pełnych, 94 000 cegieł dziurawek, 120 000 kształtówek, 124 600 stóp sześciennych wapna, 1100 ton cementu portlandzkiego, 425 ton gipsu i 2333 prętów sześciennych piasku. Dworzec kosztował 449 000 talarów, nie licząc umeblowania i oświetlenia, na które wydano 26 400 talarów..."
I jeszcze kilka ciekawostek o Dworcu Wrocławskim.
To jeden z nielicznych dworców kolejowych w Polsce, który ma halę peronową.
W 1967 roku nakręcono na peronach dworca 13 odcinek serialu Stawka większa niż życie, na potrzeby filmu tablice peronowe z napisem Wrocław Główny zamieniono na te z napisem Berlin Ostbahnhof.
W 1980 kręcono tu film Mniejsze niebo, którego akcja w większości toczy się na dworcu kolejowym.
W 2007 i w 2011 roku Wrocław Główny gościł słynny Orient Express.
Ostatnio został wyremontowany i na szczęście ekipom budowlanym nie udało się go popsuć, co ostatnio często zdarza się przy renowacji zabytków.
Dworzec obsługuje rocznie powyżej 2 mln podróżnych.