Kraków w poezji: HEJNAŁ MARIACKI // Czesław Janczarski

HEJNAŁ MARIACKI

Czesław Janczarski

Melodię tę znamy na pamięć,

codziennie, codziennie

przylatuje do nas jak ptak,

trzepoce srebrnymi skrzydłami.

i mówi do nas tak:

„Lecę z Wieży Mariackiej – 

ta sama od wieków, od lat

nuta ze złotej trąbki strażackiej

w daleki lecę świat”.

Nuta się naraz urywa – 

czy trębaczowi tchu brak?

Jakiś niepokój się wkrada,

cisza jest jakaś dziwna,

nie wiemy, czego to znak.

„Gdy przed wiekami Tatarzy

stanęli u miejskich wrót,

na alarm zatrąbił nagle,

młodziutki trębacz odważny

i śpiący zbudził gród.

Świsnęła tatarska strzała,

spadł z drzewa złoty liść,

zginął młodziutki trębacz,

nuta się naraz urwała – 

i tak brzmi hejnał do dziś”.